آینه از عطر تو لبریز کوچه از خاطره سرشار خونه با یاد تو روشن خونه با خواب تو بیدار با تو بیداره ستاره بی تو بی برگه اقاقی تو نباشی نه درختی نه گلی می مونه باقی تو ندیم اطلسیها تو بهار خونه بودی پدرم، برای بودن تو چه عاشقونه بودی شونه هات پناه گریه تو هجوم غصه و غم جاریِ دست تو بوده روی هرچی زخمه مرهم مثل شونه هات شکسته دلم از این همه غربت بی تو موندن بی تو بودن واسه من نمیشه عادت